وگوری:
برای آرش شفاعی (جناب همشهری):
نَوینم دور اَ جون روزی ملالت
ویا آشتی کنون خَش بیده حالت
وَگفتی همه شو پیشکش وَ کردم
دوویتی ها همه مشدی حلالت
آرش شفاعی:
برو وجدان!نمی خواهم نصیحت
او هم با ایهمه تشدید و غلظت
سعیدی جان به جان ای وگوری
نمی دونی چه حالی داشت سرقت
میرزا قلمدون:
*فی باب نصیحت الآرش شفاعی بسرقة اظهر من الشمس!!!
نصیحت مثل ِ نسکافَه غلیظَه !
و وجدان مثل ِ خشکَه ! زیر میزَه !
تو که دزدی کنی در روز روشن!
وَسوزی! آهِ شاعر داغ و جیزَه !!
*برای وگوری و قورباغه خوانیهایش!!!!!
خزان و رزدی ِ آذر تو بیدی!
کلام ِ پشت هر خاور* تو بیدی
وَدیدی آگهی های تجاری؟؟
که آرم ِ جنس ِ داروگر! تو بیدی
* منظور اشعار پشت کامیونها بیده!!!
سعیدی راد:
*برای شفاعی و سرقت ادبی اش
کته کله، هلو گندیده، شومپن!
وکردی سرقتی در روز روشن؟
ویا تغرل ویا سرجوخه ی منگ!
ویا و گردن ای دزده وشکن!
غروب:
*به نغمه که جاش خالیه ...
دلم تنگ بید، دلم تنگ بید، دلم تنگ
دلم تنگ بید از ای دنیای چلمنگ
بوآ داره تنش تو قبر ولرزه
وَیا نغمه ( وَیا شیرم ) وَریم جنگ
آرش شفاعی:
به طغرل یک نفر راپورت در کرد
شفاعی را دچار دردسر کرد
بگوری که نداره عرضه ای رفت
سعیدی راد را زودی خبر کرد
